[ Pobierz całość w formacie PDF ]
©Kancelaria Sejmu s. 1/20
USTAWA
z dnia 22 sierpnia 1997 r.
Opracowano na pod-
stawie: Dz.U. z 1997
r. Nr 114, poz. 740, z
1999 r. Nr 11, poz.
95, z 2000 r. Nr 29,
poz. 357, z 2001 r. Nr
4, poz. 23, Nr 27, poz.
298, Nr 123, poz.
1353, z 2002 r. Nr 71,
poz. 656, Nr 74, poz.
676, z 2004 r. Nr 96,
poz. 959, Nr 173, poz.
1808.
o ochronie osób i mienia
Rozdział 1
Przepisy ogólne
Art. 1.
Ustawa określa:
1) obszary, obiekty i urządzenia podlegające obowiązkowej ochronie,
2) zasady tworzenia i funkcjonowania wewnętrznych służb ochrony,
3) zasady prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie usług ochrony osób
i mienia,
4) wymagane kwalifikacje i uprawnienia pracowników ochrony,
5) nadzór nad funkcjonowaniem ochrony osób i mienia,
6) zasady ochrony transportowanej broni, amunicji, materiałów wybuchowych,
uzbrojenia, urządzeń i sprzętu wojskowego.
Art. 2.
Użyte w ustawie określenia oznaczają:
1) kierownik jednostki - osobę lub organ przedsiębiorcy lub innej jednostki or-
ganizacyjnej, uprawnionych, zgodnie z przepisami prawa, statutem, umową,
do zarządzania nią; za kierownika jednostki uważa się również likwidatora
lub syndyka,
2) licencja - zezwolenie na wykonywanie zadań związanych z ochroną osób i
mienia w zakresie wymaganym ustawą,
3) obszar podlegający obowiązkowej ochronie - obszar określony przez mini-
strów, kierowników urzędów centralnych i wojewodów, wydzielony i odpo-
wiednio oznakowany,
3a) transport podlegający obowiązkowej ochronie - transport broni, amunicji,
materiałów wybuchowych, uzbrojenia, urządzeń i sprzętu wojskowego, wy-
syłany z obszarów i obiektów podlegających obowiązkowej ochronie,
4) ochrona osób - działania mające na celu zapewnienie bezpieczeństwa życia,
zdrowia i nietykalności osobistej,
04-09-09
©Kancelaria Sejmu s. 2/20
5) ochrona mienia - działania zapobiegające przestępstwom i wykroczeniom
przeciwko mieniu, a także przeciwdziałające powstawaniu szkody wynikają-
cej z tych zdarzeń oraz nie dopuszczające do wstępu osób nieuprawnionych
na teren chroniony,
6) pracownik ochrony - osobę posiadającą licencję pracownika ochrony fizycz-
nej lub licencję pracownika zabezpieczenia technicznego i wykonującą zada-
nia ochrony w ramach wewnętrznej służby ochrony albo na rzecz przedsię-
biorcy, który uzyskał koncesję na prowadzenie działalności gospodarczej w
zakresie ochrony osób i mienia, lub osobę wykonującą zadania ochrony w
zakresie nie wymagającym licencji,
7) specjalistyczne uzbrojone formacje ochronne - wewnętrzne służby ochrony
oraz przedsiębiorców, którzy uzyskali koncesje na prowadzenie działalności
gospodarczej w zakresie usług ochrony osób i mienia, posiadających pozwo-
lenie na broń na okaziciela, wydane na podstawie odrębnych przepisów,
8) wewnętrzne służby ochrony - uzbrojone i umundurowane zespoły pracowni-
ków przedsiębiorców lub jednostek organizacyjnych, powołane do ich
ochrony.
Art. 3.
Ochrona osób i mienia realizowana jest w formie:
1) bezpośredniej ochrony fizycznej:
a) stałej lub doraźnej,
b) polegającej na stałym dozorze sygnałów przesyłanych, gromadzonych i
przetwarzanych w elektronicznych urządzeniach i systemach alarmo-
wych,
c) polegającej na konwojowaniu wartości pieniężnych oraz innych przed-
miotów wartościowych lub niebezpiecznych,
2) zabezpieczenia technicznego, polegającego na:
a) montażu elektronicznych urządzeń i systemów alarmowych, sygnalizu-
jących zagrożenie chronionych osób i mienia, oraz eksploatacji, kon-
serwacji i naprawach w miejscach ich zainstalowania,
b) montażu urządzeń i środków mechanicznego zabezpieczenia oraz ich
eksploatacji, konserwacji, naprawach i awaryjnym otwieraniu w miej-
scach zainstalowania.
Art. 4.
1. Ustawa nie narusza przepisów dotyczących ochrony obszarów, obiektów i urzą-
dzeń jednostek organizacyjnych podległych, podporządkowanych lub nadzoro-
wanych przez:
1) Ministra Obrony Narodowej,
2) Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji,
3) Ministra Sprawiedliwości,
4) Ministra Spraw Zagranicznych,
5) Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego,
04-09-09
©Kancelaria Sejmu s. 3/20
6) Szefa Agencji Wywiadu,
a także przepisów dotyczących ochrony transportu broni, amunicji, materiałów
wybuchowych, uzbrojenia, urządzeń i sprzętu wojskowego wykonywanego
przez te jednostki.
2. Ustawa nie narusza przepisów dotyczących organizacji i zasad funkcjonowania
innych uzbrojonych służb i formacji ochronnych, tworzonych na podstawie od-
rębnych ustaw.
3. Ustawy nie stosuje się do Straży Marszałkowskiej podległej Marszałkowi Sejmu.
Rozdział 2
Obszary, obiekty, urządzenia i transporty podlegające obowiązkowej
ochronie
Art. 5.
1. Obszary, obiekty, urządzenia i transporty ważne dla obronności, interesu gospo-
darczego państwa, bezpieczeństwa publicznego i innych ważnych interesów
państwa podlegają obowiązkowej ochronie przez specjalistyczne uzbrojone for-
macje ochronne lub odpowiednie zabezpieczenie techniczne.
2. Do obszarów, obiektów i urządzeń, o których mowa w ust. 1, należą:
1) w zakresie obronności państwa w szczególności:
a) zakłady produkcji specjalnej oraz zakłady, w których prowadzone są
prace naukowo-badawcze lub konstruktorskie w zakresie takiej produk-
cji,
b) zakłady produkujące, remontujące i magazynujące uzbrojenie, urządze-
nia i sprzęt wojskowy,
c) magazyny rezerw państwowych,
2) w zakresie ochrony interesu gospodarczego państwa w szczególności:
a) zakłady mające bezpośredni związek z wydobyciem surowców mine-
ralnych o strategicznym znaczeniu dla państwa,
b) porty morskie i lotnicze,
c) banki i przedsiębiorstwa wytwarzające, przechowujące bądź transpor-
tujące wartości pieniężne w znacznych ilościach,
3) w zakresie bezpieczeństwa publicznego w szczególności:
a) zakłady, obiekty i urządzenia mające istotne znaczenie dla funkcjono-
wania aglomeracji miejskich, których zniszczenie lub uszkodzenie mo-
że stanowić zagrożenie dla życia i zdrowia ludzi oraz środowiska, w
szczególności elektrownie i ciepłownie, ujęcia wody, wodociągi i
oczyszczalnie ścieków,
b) zakłady stosujące, produkujące lub magazynujące w znacznych ilo-
ściach materiały jądrowe, źródła i odpady promieniotwórcze, materiały
toksyczne, odurzające, wybuchowe bądź chemiczne o dużej podatności
pożarowej lub wybuchowej,
c) rurociągi paliwowe, linie energetyczne i telekomunikacyjne, zapory
wodne i śluzy oraz inne urządzenia znajdujące się w otwartym terenie,
których zniszczenie lub uszkodzenie może stanowić zagrożenie dla ży-
04-09-09
©Kancelaria Sejmu s. 4/20
cia lub zdrowia ludzi, środowiska albo spowodować poważne straty
materialne,
4) w zakresie ochrony innych ważnych interesów państwa w szczególności :
a) zakłady o unikalnej produkcji gospodarczej,
b) obiekty i urządzenia telekomunikacyjne, pocztowe oraz telewizyjne i
radiowe,
c) muzea i inne obiekty, w których zgromadzone są dobra kultury narodo-
wej,
d) archiwa państwowe.
3. Szczegółowe wykazy obszarów, obiektów i urządzeń, o których mowa w ust. 2
sporządzają: Prezes Narodowego Banku Polskiego, Krajowa Rada Radiofonii i
Telewizji, ministrowie, kierownicy urzędów centralnych i wojewodowie w sto-
sunku do podległych, podporządkowanych lub nadzorowanych jednostek orga-
nizacyjnych. Umieszczenie w wykazie określonego obszaru, obiektu lub urzą-
dzenia następuje w drodze decyzji administracyjnej.
4. Wykazy, o których mowa w ust. 3, Prezes Narodowego Banku Polskiego, Kra-
jowa Rada Radiofonii i Telewizji, ministrowie i kierownicy urzędów central-
nych przesyłają do właściwych terytorialnie wojewodów oraz bieżąco aktuali-
zują.
5. Wojewodowie prowadzą ewidencję obszarów, obiektów i urządzeń podlegają-
cych obowiązkowej ochronie, znajdujących się na terenie województwa. Ewi-
dencja ma charakter poufny.
6. Wojewoda, w drodze decyzji administracyjnej, może umieścić w ewidencji, o
której mowa w ust. 5, znajdujące się na terenie województwa obszary, obiekty i
urządzenia innych podmiotów niż określone w ust. 3.
Art. 6.
1. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji, na wniosek Prezesa Narodowego
Banku Polskiego, Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji oraz zainteresowanych
ministrów lub kierowników urzędów centralnych, może wprowadzić dla jedno-
stek organizacyjnych podległych lub podporządkowanych wnioskującemu orga-
nowi albo przez niego nadzorowanych regulaminy ogólnych warunków i trybu
wykonywania ochrony obszarów, obiektów i urządzeń, o których mowa w art. 5.
2. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji w porozumieniu z Prezesem Na-
rodowego Banku Polskiego określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe za-
sady i wymagania, jakim powinna odpowiadać ochrona wartości pieniężnych
przechowywanych i transportowanych przez przedsiębiorców i inne jednostki
organizacyjne.
Art. 7.
1. Kierownik jednostki, który bezpośrednio zarządza obszarami, obiektami i urzą-
dzeniami umieszczonymi w ewidencji, o której mowa w art. 5 ust. 5, albo upo-
ważniona przez niego osoba jest obowiązana uzgadniać z właściwym terytorial-
nie komendantem wojewódzkim Policji plan ochrony tych obszarów, obiektów i
urządzeń.
04-09-09
©Kancelaria Sejmu s. 5/20
1a. Kierownik jednostki, o którym mowa w ust. 1, w terminie najpóźniej 3 dni
przed planowaną datą rozpoczęcia transportu podlegającego obowiązkowej
ochronie, jest obowiązany uzgadniać z komendantem wojewódzkim Policji,
właściwym terytorialnie ze względu na miejsce rozpoczęcia transportu, plan
ochrony tego transportu. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio.
2. Plan ochrony powinien:
1) uwzględniać charakter produkcji lub rodzaj działalności jednostki,
2) zawierać analizę stanu potencjalnych zagrożeń i aktualnego stanu bezpieczeń-
stwa jednostki,
3) podawać ocenę aktualnego stanu ochrony jednostki,
4) zawierać dane dotyczące specjalistycznej uzbrojonej formacji ochronnej, a w
tym:
a) stan etatowy,
b) rodzaj oraz ilość uzbrojenia i wyposażenia,
c) sposób zabezpieczenia broni i amunicji,
5) zawierać dane dotyczące rodzaju zabezpieczeń technicznych,
6) zawierać zasady organizacji i wykonywania ochrony jednostki.
3. Komendant wojewódzki Policji przy uzgadnianiu planu ochrony bierze pod
uwagę potencjalny stan zagrożenia jednostki oraz wymagania określone w obo-
wiązujących przepisach prawa.
4. Odmowa uzgodnienia planu ochrony następuje w drodze decyzji administracyj-
nej.
Rozdział 3
Wewnętrzne służby ochrony
Art. 8.
1. Wewnętrzne służby ochrony w szczególności:
1) zapewniają ochronę mienia w granicach chronionych obszarów i obiektów,
2) zapewniają ochronę ważnych urządzeń jednostki, znajdujących się poza gra-
nicami chronionych obszarów i obiektów,
3) konwojują mienie jednostki,
4) wykonują inne zadania wynikające z planu ochrony jednostki.
2. Wewnętrzne służby ochrony, powołane przez przedsiębiorców, mogą wykony-
wać usługi w zakresie ochrony osób i mienia po uzyskaniu przez nich koncesji,
o której mowa w art. 15.
Art. 9.
Wewnętrzne służby ochrony podlegają kierownikowi jednostki lub osobie pisemnie
przez niego upoważnionej, bezpośrednio podporządkowanej temu kierownikowi.
04-09-09
[ Pobierz całość w formacie PDF ]